Sailing around the world
Welkom op ons Blog.
Wij zijn Gerco en Annemiek en zijn in juni 2022 met onze zeilboot "Spirit of a Geisha" vertrokken voor een zeiltocht rond de wereld. Op het moment van de voorbereidingen was het nog erg koud in Nederland. Via de route Frankrijk, Spanje, Portugal, Canarische Eilanden en de Kaapverdische Eilanden zijn we in december 2022 overgestoken naar Suriname. Inmiddels is het maart 2023 en zijn we in het Carieb. Hier zullen we rondzwerven tot eind mei om vervolgens een deel van het orkaan seizoen op de ABC-eilanden door te brengen.
Voor belangstellenden proberen we ongeveer 1 keer per maand een blog te schrijven over onze belevenissen. Tevens zijn we te volgen op Polarsteps. De link hiervoor staat op de contact pagina.
registreer je gegevens dan hieronder voor het ontvangen van ons blog
Een tocht van 48 uur brengt ons in een heel andere wereld. De Zuid-Amerikaanse sfeer, de chaotische oude stad, de torenflats, de hoge bergen op de achtergrond en alle geluiden en geuren overvallen ons de eerste paar dagen maar het is geweldig om in Colombia te zijn.
3 maanden Curaçao geeft een ambivalent gevoel. Langzaam aan kom je een beetje in een dagelijks ritme. Best lekker na een jaar constant reizen. De weg naar de supermarkt 2 keer per week wordt een beetje een gewoonte en je hoeft in de supermarkt niet meer te zoeken naar producten. Dagelijks begint onze dag met een uurtje trainen voordat het te warm wordt gevolgd door ontspannen ontbijten. Na zo’n tijd weet je een beetje waar je het materiaal voor onderhoud kunt krijgen en zijn we bekent bij de Marina.
Bij de voorbereidingen van deze reis dachten we dat het in het orkaan seizoen niet mogelijk was om in het Carieb te zeilen. Gaandeweg de tocht komen we er achter dat dit niet het geval hoeft te zijn. Onze verzekering geeft aan dat we van 1 juni tot 30 november onder de 13e breedte graad moeten zijn maar geeft verder geen beperkingen. Toch zijn de mogelijkheden beperkt tot het zuidelijke gebied dus gaan we alsnog een aantal maanden op Curaçao verblijven. Wel zullen we dan eerder verder gaan dan aanvankelijk bedacht.
Ontelbare keren zijn we de Ketelbrug onderdoor gevaren. Het is 4 juni 2022 als we onder begeleiding van de Weergaloos en de Beau Fort de Ketelbrug passeren . Het zal lang duren voordat we deze brug in de tegengestelde richting opnieuw passeren. We zijn na lang voorbereiden daadwerkelijk vertrokken voor een lange reis.
Na 2 weken in Simpson Bay, Sint Maarten is onze buitenboordmotor nog steeds niet gemaakt en het gaat ook nog wel meer dan een week duren. Na een bezoek aan de dokter en medicatie lijkt de blessure van Annemiek wel de goede kant op te gaan. We hebben min of meer afgesproken op Antigua om daar vanaf 19 april de Antigua Classic Sailing Week te bezoeken. Het anker gaat dus weer uit de grond.
Toen we begonnen met schrijven van blogs heb ik nog gezegd; Ik ga niet iedere keer schrijven hoe geweldig het ene na het andere eiland is. En dat doe ik dan ook niet maar wil toch wel graag een uitzondering maken voor Dominica.
Tussen 2 supermarkten liggen de Windward Islands van het Caribisch gebied. Als je langer op reis bent draait veel om het beheren van de voorraad eten aan boord. We waren al gewaarschuwd dat boodschappen doen na de Canarische eilanden steeds moeilijker en duurder wordt. Dus slaan we op Gran Canaria voor ongeveer 3 maanden in, denken we! Al gauw blijkt dat die inschatting veel te laag is geweest. Gelukkig stoppen we nog in Suriname waar ze de supermarkt Choi’s hebben. Daar is alles te krijgen alleen zijn de prijzen extreem hoog. Toch maar de voorraad aanvullen en zo gaan we op weg naar het Carieb.
Suriname is het eerste land wat we aan de andere kant van de oceaan aandoen. Onze aankomst bij de monding van de Suriname rivier is midden in de nacht. Om 4 uur ’s morgens laten we in de luwte bij Braamspunt het anker vallen. Na iets meer dan 13 dagen geluid en onrust in de boot is er dan plotseling de rust. De geluiden vanaf het land zijn meteen anders dan dat we gewend zijn en ook de wat vochtige zoetige geur van het oerwoud en de rivier zijn zeer kenmerkend.
In MIndelo heerst een vertrekkers vipe. Bijna alle schepen die hier liggen zijn bezig zich voor te bereiden om de oceaan over te steken. Dagelijks vertrekken er dan ook wel een aantal schepen. Er liggen een groot aantal Nederlandse en Belgische boten. Tussen de voorbereidingen door wordt er nog een gezamenlijk Sinterklaasfeest georganiseerd. De eerste dagen liggen we voor anker in de baai en nemen we nog de tijd om een dag te wandelen op het buur eiland. Er wordt nog veel tijd besteed aan de laatste inkopen en de laatste checks aan de boot. Om het ons iets makkelijker te maken gaan we de laatste 2 dagen de haven in.
Nooit zijn we met de boot verder geweest dan La Rochell. Nooit zijn we met het vliegtuig verder geweest dan de Canarische eilanden. De afgelopen maanden was er dus veel nieuw voor ons. Toch, zolang je nog in Europa bent loopt het allemaal nog wel een beetje zoals je gewend bent. Hoe anders wordt dat op het moment dat je Europa verlaat.
De Canarische eilanden zijn voor ons om verschillende redenen een mijlpaal. In 2004 besloten we op Gran Canaria, uitkijkend over het water, om onze eerste langere tocht van 3 maanden te gaan maken. Als we vele jaren later weer op Gran Canaria zijn (telkens met het vliegtuig) zeggen we tegen elkaar; “Wat zou het gaaf zijn als we hier ooit met onze eigen boot liggen”. En dan is het nu eindelijk zover. We zijn op de Canarische eilanden.
We dachten er 90 uur over te doen. Uit eindelijk zijn we na 98 uur 476 mijl verder en valt het anker in de haven van Porto Santo. 4 dagen en 4 nachten op zee, het is onze langste tocht tot nu toe.
Voor ons was het verschil tussen Frankrijk en Spanje groot. We zijn dan ook erg benieuwd hoe de cultuur shock zal zijn op het moment dat we de 40 mijl van Spanje naar de eerste Portugese haven hebben overbrugd. Al direct bij het binnen varen van Viana do Castello blijkt de Portugese kust echt iets anders te zijn dan de Spaanse Ria’s.
Het verschil tussen reizen en vakantie? Tijdens reizen gaat ook het dagelijks leven gewoon door. Al in onze voorbereidingen zijn we bezig geweest om zo veel mogelijk zelfvoorzienend te zijn. Niet alleen handig maar ook gewoon leuk om te doen en het geeft je meer vrijheid.
Na geland te zijn in A Coruña is het eerst even wachten op de reparatie van het stuurwiel en hebben we een paar dagen nodig om in Spanje te acclimatiseren maar daarna gaan we langzaam aan zuidwaarts, van Ria naar Ria.
De Golf van Biskaje is een berucht vaarwater. Het ligt volledig open naar de Atlantische oceaan en in een zeer korte afstand loopt de diepte van 2500 meter naar minder dan 200 meter. Dit kan onder de verkeerde omstandigheden huizen hoge golfen geven en dat is niet echt iets waar we op zitten te wachten.
Er zijn grofweg 2 manieren om naar Spanje te varen; eerst een stuk langs de zuid-Engelse kust naar Falmouth of eerst langs de Franse kust naar zuid Bretagne. Vanaf Falmouth is de windhoek vaak gunstiger maar de oversteek naar A Coruña langer, vanaf zuid Bretagne is de oversteek zo’n 60 uur maar is er wat minder vaak een goede windrichting om over te steken. Het is een beetje een kwestie van geloof en voorkeur en gezien onze voorliefde voor Frankrijk kiezen wij voor de route via zuid Bretagne.
Een onvermijdelijk onderdeel van vertrekken is afscheid nemen. Dit start al in april. Het jaren lange abonnement bij Yoga studio Sana You wordt opgezegd en met het einde van module 2 komt ook een einde aan de lessen Spaans die Gerco de laatste 2 jaar heeft gevolgd om toch iets van de Spaanse taal te begrijpen. Muchas gracias Eva voor de leuke lessen.
Het is een hectische week. Op woensdag 4 mei is het Annemiek haar laatste werkdag en ook nog haar verjaardag. We eten ’s avonds gezellig met Joop en Peter en Jolanda komen nog een borrel drinken. Op donderdag is het de laatste werkdag van Gerco en o ja, het is natuurlijk ook nog 5 mei dus bezoeken we het bevrijdingsfestival voor o.a. Digi Dex en Typhoon.
Is een vraag die best wel vaak gesteld wordt. Vooral door niet zeilers. Mag je zo maar met een zeilboot de wereld over zeilen? Het antwoord is ja, dat mag en je hoeft aan vrij weinig eisen te voldoen.
Daar zitten we dan in een restaurant. Het is augustus 2019 en de beslissing is genomen, kriebels in de buik en nu.....?
In 1992 kopen we ons eerste zeilbootje, een BM 16 m2. Het is een ex-verhuur boot met een aangepaste kiel voor ondiep water. In de winter knappen we de boot op in de loods in Zwolle. Nieuwe kiel, een nieuwe spiegel (-5 cm van de romplengte) en volledig kaal gehaald en opnieuw opgelakt, Vayrac wordt in het voorjaar van 1993 gedoopt.
