De Bahama’s. Voor mij roept dat snel de associatie op met tropische temperaturen, wuivende palmbomen, tropische stranden met een barretje aan de waterkant en een beetje gevoel van luxe.

Als het besluit om niet door het Panama Kanaal te gaan eenmaal genomen is begint er een nieuwe puzzel. De tocht naar de San Blas en Panama heeft ons ver westelijk de Caribische zee in gebracht. Dit is de normale route als je door het Panama Kanaal naar de Pacific wilt. De noordoost passaat brengt je vanzelf die kant op. Omkeren betekend dan dus ook dat je tegen de heersende (noordoostelijke) wind in je route gaat bepalen. Dit houdt in wachten op een gunstige windrichting (welke zelden voor komt)of veel aan de wind zeilen met meestal zo’n windkracht 5 beaufort. Jamaica en Cuba staan nog hoog op ons verlanglijstje dus daar gaan we ons in eerste instantie op richten.

De tocht van Santa Marta, Colombia naar de San Blas zal zo’n 2 dagen duren. Helaas is de windvoorspelling zeer wisselend met over het algemeen weinig wind dus besluiten we samen met de Walkabout om halverwege een tankstop te maken in Carthagena zodat we met zoveel mogelijk dieselvoorraad in de San Blas aankomen.

Een tocht van 48 uur brengt ons in een heel andere wereld. De Zuid-Amerikaanse sfeer, de chaotische oude stad, de torenflats, de hoge bergen op de achtergrond en alle geluiden en geuren overvallen ons de eerste paar dagen maar het is geweldig om in Colombia te zijn.

3 maanden Curaçao geeft een ambivalent gevoel. Langzaam aan kom je een beetje in een dagelijks ritme. Best lekker na een jaar constant reizen. De weg naar de supermarkt 2 keer per week wordt een beetje een gewoonte en je hoeft in de supermarkt niet meer te zoeken naar producten. Dagelijks begint onze dag met een uurtje trainen voordat het te warm wordt gevolgd door ontspannen ontbijten. Na zo’n tijd weet je een beetje waar je het materiaal voor onderhoud kunt krijgen en zijn we bekent bij de Marina.

Bij de voorbereidingen van deze reis dachten we dat het in het orkaan seizoen niet mogelijk was om in het Carieb te zeilen. Gaandeweg de tocht komen we er achter dat dit niet het geval hoeft te zijn. Onze verzekering geeft aan dat we van 1 juni tot 30 november onder de 13e breedte graad moeten zijn maar geeft verder geen beperkingen. Toch zijn de mogelijkheden beperkt tot het zuidelijke gebied dus gaan we alsnog een aantal maanden op Curaçao verblijven. Wel zullen we dan eerder verder gaan dan aanvankelijk bedacht.

Ontelbare keren zijn we de Ketelbrug  onderdoor gevaren. Het is 4 juni 2022 als we onder begeleiding van de Weergaloos en de Beau Fort de Ketelbrug passeren . Het zal lang duren voordat we  deze brug in de tegengestelde richting  opnieuw passeren. We zijn na lang voorbereiden daadwerkelijk vertrokken voor een lange reis.

Na 2 weken in Simpson Bay, Sint Maarten is onze buitenboordmotor nog steeds niet gemaakt en het gaat ook nog wel meer dan een week duren. Na een bezoek aan de dokter en medicatie lijkt de blessure van Annemiek wel de goede kant op te gaan. We hebben min of meer afgesproken op Antigua om daar vanaf 19 april de Antigua Classic Sailing Week te bezoeken. Het anker gaat dus weer uit de grond.

Toen we begonnen met schrijven van blogs heb ik nog gezegd; Ik ga niet iedere keer schrijven hoe geweldig het ene na het andere eiland is. En dat doe ik dan ook niet maar wil toch wel graag een uitzondering maken voor Dominica.