In MIndelo heerst een vertrekkers vipe. Bijna alle schepen die hier liggen zijn bezig zich voor te bereiden om de oceaan over te steken. Dagelijks vertrekken er dan ook wel een aantal schepen. Er liggen een groot aantal Nederlandse en Belgische boten. Tussen de voorbereidingen door wordt er nog een gezamenlijk Sinterklaasfeest georganiseerd. De eerste dagen liggen we voor anker in de baai en nemen we nog de tijd om een dag te wandelen op het buur eiland. Er wordt nog veel tijd besteed aan de laatste inkopen en de laatste checks aan de boot. Om het ons iets makkelijker te maken gaan we de laatste 2 dagen de haven in.
En dan is het zo ver. Na de kleine week van voorbereiden in Mindelo gaan op 9 december de lijnen los voor de oversteek naar Suriname. Omdat iedereen een beetje op de zelfde weersomstandigheden mikt ontstaat het idee om met z’n allen tegelijkertijd uit te varen en zo gaan we dus met 10 schepen tegelijkertijd aan de oversteek beginnen.
Als de eerste mijlen eenmaal gezeild zijn gaat iedereen zijn eigen koers varen. 3 boten gaan rechtstreeks naar het Carieb, de rest zet koers naar Suriname. De eerste 2 dagen hebben we nog andere boten in zicht maar daarna is er alleen nog maar contact via de marifoon. En als ook dat niet meer lukt blijft het SMS contact met de Bojangles via de Iridium GO over. Dit contact houden we de hele weg vol. Sterker nog, na meer dan 700 mijl varen kruizen onze koersen en varen we nog geen 2 mijl bij elkaar vandaan. Daarna zien we geen enkele zeilboot meer.
De eerste dagen zijn snel voorbij. Er is niet zo veel wind als dat we verwacht hadden en we moeten dus best wel wat moeite doen om de juiste voortgang te handhaven. Overdag zijn we wat fanatieker met zeiltrim bezig dan in de nacht. Ons wachtsysteem voor de nacht gaat om 19.00 uur in en is 3 uur op en 3 uur af. Dit betekent dat Annemiek eerst 3 uren gaat slapen en dat ik dan wacht heb. Om 22:00 wisselen we en dit ritueel herhaalt zich nog 2 keer totdat het 07:00 uur ’s morgens is en het weer licht wordt.
Het zeilen gaat goed maar de nachten zijn zwaar. 3 uur lang wakker blijven terwijl je in het donker zit te turen valt niet mee. De eerste wacht valt meestal nog wel mee maar de tweede wacht is echt zwaar. Muziek, eten en spelletjes op te telefoon moeten ons wakker houden. Ook het slapen valt in het begin niet echt mee. Er is zoveel beweging en geluid in de boot dat het veel moeite kost om in slaap te komen. We hebben een zeekooi ingericht maar besluiten na een aantal dagen toch weer gewoon in ons bed te gaan liggen omdat dat een stuk meer rust geeft.
Helemaal vlekkeloos verloopt de tocht niet. Als we van een golf afgegooid worden krijgen we een klapgijp. Met veel geweld komt de giek over en de grootschoot blijft achter de stuurstand haken. Dit gaat met zoveel kracht dat het kompas weggeslagen wordt en de beugel waar de plotter op zit verbuigt. Gelukkig geen schade die gevolgen heeft voor de stuurinrichting maar de schik zit er even goed in, vooral als we een dag later, door een stuurfout, nog een klapgijp te verwerken krijgen. Onze moraal zakt even tot een absoluut dieptepunt.
Toen het plan voor deze reis vorm kreeg hebben we ook bedacht om midden op de oceaan op onze manier afscheid te nemen van onze moeders die in 2019 zijn overleden. Na 950 mijl varen hebben we de crematiestenen samen met bloemblaadjes van de Bougainville uit Gran Canaria aan de oceaan gegeven. Natuurlijk vergezeld van de juiste muziek en het enige glas wijn van deze oversteek.
De tweede week is er meer wind en hebben we de boot beter onder controle. Met alleen grootzeil (met regelmatig ook nog een rif er in) is er meer rust in de boot en lopen we nog steeds tussen de 6 en 7 knoop snelheid. Ruim voldoende om de oversteek in 2 weken te doen.
De laatste mijlen gaan snel. Vlak voor de kust van Suriname staat veel stroming welke ons in de goede richting helpt. Nadeel hiervan is wel dat de aankomst bij de Suriname rivier in de nacht zal plaatsvinden. De aanloop geul is smal en op precies hoog water is het er erg druk met in en uitkomende grote scheepvaart. En je raad het al……. wij komen precies met hoog water bij de geul. Na een hectische aanloop kunnen we op 23 december om 4 uur ’s morgens het anker laten vallen aan het begin van de monding in heerlijk rustig water. We drinken een wijntje en slapen een paar uur als een blok.
Als de volgende ochtend de stroom begint te draaien halen we het anker op en varen de laatste 30 mijl de rivier op naar Marina Resort Waterland. De enige stijger die er is ligt vol met bekende boten dus het voelt een beetje als thuiskomen in Ketelhaven na een vakantie.
We nemen de tijd voor Suriname. Eerst gaan we een week relaxen en de feestdagen vieren. 2 Januari komt Annemieks broer naar Suriname en gaan we samen met de bemanning van 2 andere boten een jungle tocht maken. En daarna hebben we nog de tijd om andere bezienswaardig heden van Suriname te bezoeken.
Hoewel het nog steeds onwerkelijk voelt is het toch echt waar. We hebben onze eerste echte oceaan oversteek achter de rug.
Reactie plaatsen
Reacties
Adembenemend verhaal. Echt geweldig wat jullie doen. Ik ambieer het in geen velden of wegen, maar ik vind het SUPERKNAP! Anja en ik wensen jullie een liefdevol, gezond en gelukkig 2023 toe met opnieuw vele mijlen op jullie teller.
Ohhhh, jullie zijn eindelijk aangekomen in mijn geboorteland 😍. Zo benieuwd hoe jullie de jungletocht gaan ervaren en op dezelfde plekken gaan komen als wij in augustus.
Mocht je nog input nodig hebben voor plekken.. heb er twee jaar lang een studie van gemaakt, haha.
Geniet en tot kijk.
Sharien (Zenmeesters)
Zo
Flot klaret- meget spændende læsning.
Bedste hilsener Lis og Søren på Tortuga Puerto Rico Gran Canaria 😊
mooi en spannend verhaal weer! veel nieuwe woorden geleerd, de betekenis ervan is mij nog niet helemaal duidelijk😁
fijne tijd in Suriname, goede jaarwisseling gewenst!🥂
Hallo Annemiek en Gerco,
Wat hebben jullie een fantastische oversteek gemaakt.
Alle respect.
We wensen jullie een mooie jaarwisseling en behouden vaart in 2023.
Met de groeten van Ivonne en Rob
Geweldig verhaal. Respect en spannend! Fijn dat jullie er zijn en nu heerlijk genieten. Fijne feestdagen gewenst en een prachtig nieuw jaar vol nieuwe avonturen.
Hallo Gerco en Annemiek, weer een schitterend verhaal. Heerlijk om jullie tocht zo mee te beleven.
Wij wensen jullie een goede jaarwisseling en zien uit naar het volgende verhaal.
Harteljjke groet Peter en Safien
Wat een avontuur beleven jullie, wij vinden het reuze spannend wat jullie doen, varen over de oceaan zo met z'n tweetjes. Wij wensen jullie een mooi oud en nieuw, boa sorte en behouden vaart in 2023
Wow wat een verhaal en wat een tocht. Een mooi nieuw jaar gewenst.
Wat weer een geweldig avontuurlijk verhaal, soms met wat ongemakken, richting Suriname. En wat een mooi idee om de crematiestenen van jullie moeders aan de oceaan toe te vertrouwen.
Nog een paar mooie dagen met excursie’s in dit verre land en wij kijken weer uit naar de volgende bijzondere verhalen.
Mooi verhaal weer Gerco en Annemiek. Wat een avontuur zo'n overtocht en een respectvol eerbetoon aan beide moeders. Geniet van Suriname en alle goeds voor het nieuwe jaar.
Wat een reis! Het lijkt wel een avonturenroman.
Gelukkig kunnen jullie nu even relaxen en op adem komen. Een fijne jaarwisseling gewenst, ook dat is vast compleet anders dan hier in
Nederland…
Jullie zijn Toppers!! Heel mooi en ontroerend het gebaar naar jullie moeders❤️❤️
We wensen jullie een heel mooi 2023
Martin en Annette
Of je een boek aan het lezen bent!! Ben zeer onder de indruk van jullie belevenissen. Zelf heb ik geen enkel verstand van zeilen maar door jullie verhalen kan ik een heel klein beetje meevaren. Wat een onderneming zeg!!
Kijk uit naar de verhalen vanuit Suriname!
Een heel voorspoedig, gelukkig en gezond 2023!!!!
zo zeg, nog best een pittige tocht al was het wel supersnel! ik ben hier niet jaloers op, haha, maar dan aankomen in Suriname maakt vast veel goed. Een fijne tijd daar en groetjes vanuit Ketelhaven! D&D
Sjonge jonge wat een beleving!!!!