Nooit zijn we met de boot verder geweest dan La Rochell. Nooit zijn we met het vliegtuig verder geweest dan de Canarische eilanden. De afgelopen maanden was er dus veel nieuw voor ons. Toch, zolang je nog in Europa bent loopt het allemaal nog wel een beetje zoals je gewend bent. Hoe anders wordt dat op het moment dat je Europa verlaat.
Uiteindelijk blijven we 2 weken in Puerto Rico, Gran Canaria. Samen met Marlolein en Hans vieren we er Joop zijn 75ste verjaardag. Het is erg gezellig om met z’n vijven samen te zijn. Helaas is Gerco een aantal dagen ziek met hoge koorts. Hierdoor stellen we ons vertrek richting de Kaapverdische eilanden een aantal dagen uit. Zo kan Gerco wat meer herstellen en kunnen we ook de laatste inkopen en voorbereidingen treffen.
Op woensdag 16 november nemen we afscheid van Marjolein en Hans en op maandag 21 november varen we, na een emotioneel afscheid van Joop, uit voor een tocht van 780 mijl naar het eiland Sal. Dit wordt de langste tocht tot nu toe. We denken er ongeveer 6 a 7 dagen over te gaan doen. We hebben qua wind goede omstandigheden maar wel een erg onrustige zee. Na 2 á 3 dagen komen we in ons ritme en rijgen de dagen zich aan elkaar. Het gaat snel en na 5 dagen en 1 uur zeilen kunnen we het anker laten vallen in de baai van Palmeira, de havenplaats van het eiland Sal.
Moe maar voldaan gaan we in de loop van de middag dan toch maar met de bijboot naar de kant. En dan merken we pas in wat voor een andere wereld we terecht zijn gekomen. Caribische muziek schalt uit de luidsprekers, boatboy’s pakken je lijnen aan en het is een drukte van belang op de kade. Vooral met mensen die eigenlijk niets doen. Een beetje verdwaast lopen we wat rond in het plaatsje. Het is zaterdag dus inklaren bij de douane is niet mogelijk dat hele ritueel doen we maandag wel. Wel gaan we op jacht naar een lokaal datakaartje voor de telefoon want ja, buiten Europa betekend ook dat je Nederlandse telefoon abonnement niet meer werkt en de kosten die de KPN in rekening brengt buiten je bundel en buiten Europa zijn exorbitant hoog. We zijn succesvol. In een klein kantoortje kopen we een simkaart met 6000 MB aan data. We kunnen weer online.
Gerco heeft een nieuwe telefoon, duel sim dus daar het nieuwe kaartje dus maar bij in. Iets te laat realiseren we ons dat als we de telefoon opstarten dat er na een week offline heel veel binnen komt zonder dat je dat tegen kunt houden. Een uurtje de Nederlandse simkaart nog actief kost ons meer dan 30 euro. De eerste les voor een wereldreiziger hebben we geleerd; verwijder eerst je Nederlandse simkaart voor dat je de telefoon naar zo’n lange tijd weer opstart.
En we hebben wel meer lesjes geleerd. Uitklaren uit Europa hoeft als Europeaan niet zegt men. Oke, dat geloven we maar komen uiteindelijk bedrogen uit op het moment dat we op maandag willen inklaren op Sal. De beambte vraagt naar onze uitklaringspapieren van de vorige bestemming. Wij uitleggen dat we die niet hebben omdat we uit Europa zijn vertrokken maar daar wordt geen genoegen mee genomen. Na een halfuurtje overmatig zweten en tussenkomst van de leidinggevende kunnen we uiteindelijk toch inklaren.
Op de Kaapverdische Eilanden kun je met euro’s betalen en aan gezien we nog wel wat contant hebben kunnen we de eerste dagen nog wel toe. Op het moment dat de laatste euro’s de portemonnee uit gaan moet er toch ergens geld gepind worden. De eerste automaat weigert ons geld te geven. Geen paniek er zijn er nog veel meer, ook van andere banken. Maar na 5 pinautomaten die weigeren ons geld te geven is het toch weer even paniek. Lichtelijk gefrustreerd en zorgelijk gaan we eerst maar weer eens terug naar de boot om rustig na te denken. Zouden onze bankpassen wel op werelddekking staan? En dan is het toch maar weer fijn dat je van alles online kunt checken en regelen want dat bleek dus inderdaad het probleem te zijn. De bankpassen online omgezet naar werelddekking en weer met de bijboot terug naar de kant. Gelukkig, de lokale bankbiljetten komen nu soepel uit de muur.
Zo zie je maar weer; iedereen zegt dat wij alles altijd tot in de puntjes hebben voorbereid maar onze eerste dagen buiten Europa hebben laten zien dat zeilen in en rond Nederland toch heel iets anders is dan de stappen die we nu maken.
Inmiddels hebben we 2 weken rond gezworven op de Kaapverdische eilanden. Prachtige eilanden waar we misschien iets te weinig tijd aan besteden. Soms moet je keuzes maken. We zijn er klaar voor om de oceaan over te steken. De omstandigheden lijken gunstig dus op vrijdag 9 december gaan de lijnen los en vertrekken we naar Suriname. Reten spannend maar we zijn gelukkig niet de enigen die deze stap gaan maken. Met ons vertrekken vrijdag nog zo’n 10 Nederlandse en Belgische boten. Vanaf dat moment zal het een stuk minder gezellig zijn in Mindelo.
Hoe lang we er over doen? Dat is afhankelijk van de wind maar de verwachting is 15 tot 20 dagen. We zijn dus weer een tijdje offline maar hebben ons lesje geleerd.
p.s. Door slecht internet helaas een blog met weinig foto's
Reactie plaatsen
Reacties
heel veel succes bij de grote oversteek!
jullie verhalen worden hier met veel plezier gelezen! groetjes Hans&Elly
Wij wensen jullie een hele mooie overtocht.
In gedachte varen we met jullie mee.
Knuffel van ons😘😘
Hoi Annemiek en Gerco
Nu gaat het helemaal voor het ‘echie ‘!!
Heel veel succes en een hele behouden vaart gewenst!
Geniet ervan en sterkte!💪
super hoor, die mooie oversteek naar Kaap Verdië en nu ook alweer klaar voor Suriname ... klinkt toch een stuk verder weg, haha. Héél veel plezier en een behouden vaart gewenst vanuit Ketelhaven!!! Groetjes, D&D
Hoi Gerco en Annemiek,
Super gaaf en heel veel succes met de grote oversteek!
Succes en geniet van de reis!!!
Wat een verhaal! Leuk om te lezen. Een veilige overtocht en veel plezier in Suriname gewenst!
Behouden vaart en fsir winds. Enjoy! syMinor
Bijzondere ervaringen. Prachtig om te lezen. Behouden vaart en ik zie uit naar het blog van de aankomst aan de andere kant van de oceaan.
Heel veel succes met de grote oversteek, we zien elkaar de eerste week januari in Paramaribo.
Tot dan......
Het stelt me eigenlijk wel gerust dat jullie niet op ALLES waren voorbereid. 'Het komt wel goed' is ook een manier van leven... ;-)
Behouden vaart en niet meer ziek worden hoor.
Man man, wat een avontuur. Op het puntje van m'n stoel. Succes met de oversteek! Behouden vaart!